Hoewel Ilmondoarovescio een debuutalbum is, kun je de vijf muzikanten van Eurasia nauwelijks beginnelingen noemen, met een gemiddelde leeftijd van vijftig jaar en ervaring in talloze bands die zich in allerlei stijlen specialiseerden. Het is dan ook niet vreemd dat de tien gepresenteerde songs solide en vol bravoure uit de speakers knallen. Vanaf de eerste maten is ook duidelijk in welk genre deze Italianen zich verenigd hebben. De gedreven rockcomposities, waarin zanger Moreno Delsignore het mysterieuze van Andrea Chimenti doet samensmelten met de gekweldheid van Peter Hammill, worden namelijk met een behoorlijke jazzrockflair gebracht. Met name het toegankelijke, songmatige werk van Allan Holdsworth’s op LP’s als I.O.U, Road Games en Metal Fatigue, hebben de heren ongetfijweld grijsgedraaid. Deze aanname wordt versterkt door de zangmelodieën  gevlochten solospel en het ongewone akkordenwerk van gitarist Marco Cavallo die, ondanks diens achtergrond als hardrocker achtergrond, beslist Holdsworthiaans te noemen zijn. Bassist en producer Paolo Cagnoni staat op solistisch gebied ook zijn mannetje, terwijl hij met drummer Diego Marzi een strak, swingend en vindingringrijk ritmetandem vormt. Toetsenman Simone Torriano speelt op zijn Hammond B3 en Fender Rhodes naast een enkele solo voornamelijk swingende en dreigende begeleidende partiien. Voor symfonische accenten zorgen enkele gasttoetsenisten en een strijkkwartet, terwijl een trompet het expressieve en angstaanjagende Bispensiero een jazzy lading megeeft. De groepsleden zijn tenslotte gecharmeerd van de Canterbury-scène, wat onder meer tot uiting komt in de Robert Wyatt-achtige woordloze zang in il Fantasma del Tiranno en in het effectrijke elektrische pianowerk.

De Aziatische invloed die de groepsnaam suggereert, wordt overigens pas in het afsluitende Japanse rocker Sorano Tamoto onthuld, maar ook zonder dit buitenbeentje bezorgt de mix van gepassioneerde zang en virtuoze gitaaravonturen.

Eurasia binnen de progscene een status aparte.

Rene YELEMA